درمان اختلال نعوظ
درمان اختلال نعوظ
درمان اختلال نعوظ حتما باید با بررسی علت آن باشد و از مصرف خودسرانه دارو باید پرهیز نمود.
علاوه بر علت های مختلفی که این مشکل دارد، خیلی از داروها می توانند باعث اختلال نعوظ شوند. بعنوان مثال بعضی دارو های ضد افسردگی از جمله فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام، با اینکه خودشان می توانند جهت درمان بعضی اختلالات جنسی شامل زود انزالی مورد مصرف قرار بگیرند، ولی می توانند عارضه اختلال نعوظ را به همراه داشته باشند.
در بیمارانی که جهت درمان افسردگی و اختلالات اعصاب و روان این داروها را مصرف می نمایند، ممکن است داروی دیگری جهت کنترل این عارضه در کنار داروی اصلی تجویز شود.مانند بوپروپیون.
اصلاح روش زندگی و ترک سیگار، درمان چاقی، فشار خون و چربی خون می توان در پیش گیری و درمان اختلال نعوظ نقش بسزایی داشته باشد.
چه داروهایی برای درمان این مشکل هست ؟
خط اول درمانی در بیماران مبتلا به اختلال نعوظ، داروهایی از جمله سیلدنافیل ( با نام های تجاری ویزارسین یا ویاگرا) و تادالافیل ( با نام های تجاری تیافیل و سیالیس) هستند که باعث گشادی عروق می شوند و می توانند هم در افزایش تعداد و هم افزایش طول مدت نعوظ موثر باشند.
نکته مهم این است که برای این که این داروها موثر واقع شوند تحریک کافی باید وجود داشته باشد و قبل از مصرف این داروها علت اختلال نعوظ باید مشخص شده باشد.
این داروها چجوری باید مصرف بشن ؟
سیلدنافیل یا ویاگرا بهتر است که با معده خالی مصرف شود. جهت اعمال بهترین اثربخشی توصیه می شود که 1 ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف شود. مصرف با غذای چرب می تواند جذب آن را به تاخیر بیندازد.
دوز اولیه سیلدنافیل 50 میلی گرم است. چنانچه عوارض جانبی مرتبط با دارو بروز کرد، می توان دوز آن را به 25 میلی گرم کاهش داد. از طرفی دیگر اگر پاسخدهی مناسب از دارو دیده نشد و عوارض جانبی خاصی هم بروز پیدا نکرد، می توان دوز آن را به 100 میلی گرم افزایش داد. طول اثر سیلدنافیل تقریبا تا 4 ساعت باقی می ماند.
سیلدنافیل به شکل قرص های 50 و 100 میلی گرم در بازار دارویی موجود است.
در مورد تادالافیل یا سیالیس 2 روش مصرف وجود دارد. هم می توان دارو را بطور روزانه و منظم استفاده کرد و هم می توان دوزهای بالاتر آن را در صورت نیاز 1 ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف نمود.
در صورت مصرف منظم روزانه می توان 2/5 تا 5 میلی گرم روزانه بطور منظم مصرف نمود.
در مورد مصرف در صورت نیاز نیز می توان 10 تا 20 میلی گرم را 1 ساعت قبل از رابطه جنسی مصرف نمود. طول اثر تادالافیل تا 36 ساعت باقی می ماند و مصرف غذای چرب تاثیری در میزان جذب آن ندارد.
تادالافیل به شکل قرص های 10 و 20 میلی گرم در بازار دارویی موجود است.
عوارض جانبی که گفتید چیاس ؟
عوارضی از جمله سردرد، سوء هاضمه، کاهش فشار خون، اسهال، در بیماران مبتلا به اختلال نعوظ که سیلدنافیل یا تادالافیل استفاده می کنند، ممکن است ایجاد شود که البته در همه بروز پیدا نمی کند.
درمان همزمان با داروهایی از جمله نیتروگلیسیرین ( با نام های تجاری نیتروکانتین یا دوروکانتین یا سوستاک ) یا ایزوسوربید دی نیترات و ایزوسوربید مونونیترات ( با نام تجاری مونونیترال) در بیماران مصرف کننده سیلدنافیل و تادالافیل ممنوع است. زیرا که ممکن است منجر به افت شدید فشار خون شود.
در بیمارانی که تحت درمان با نیتروگلیسیرین و سایر داروهای ذکر شده هستند، بین مصرف سیلدنافیل و این داروها باید 24 ساعت فاصله زمانی و بین مصرف تادالافیل و این داروها 48 ساعت فاصله زمانی در نظر گرفته شود.
در بیمارانی که در حال مصرف پرازوسین، ترازوسین و تامسولوسین هستند نیز باید احتیاطات لازم صورت گیرد. از آنجا که سیلدنافیل و تادالافیل می توانند منجر به کاهش فشار خون شوند مصرف همزمانشان با این داروها ممکن است منجر به افت فشار خون محسوس شود.
توصیه می شود در بیمارانی که این داروها را مصرف می نمایند، سیلدنافیل و تادالافیل با حداقل دوز مصرف شوند و فشار خون بیمار تحت نظر باشد.
چنانچه همچنان سوالی از درمان اختلال نعوظ دارید، در قسمت دیدگاه ها اعلام بفرمایید تا به آن پاسخ داده شود.
1 دیدگاه
به گفتگوی ما بپیوندید و دیدگاه خود را با ما در میان بگذارید.
سلام آقای دکتر اخلال نعوظ دارم خیلی هم ن ولی مثل ۸۰ درصد نعوظ دارم کلیه آزمایشات دادم هورمونی دیابت قلب و سیگار و الکل نمیکشم و چکاپ کامل هم دادم ک دکتر گفت از اعصابت و استرس قرص کلونازپام داده شبی یک‌چهارم و روزی یک عدد فلوکستین داده ک گفتش اینارو بخوری خوب میشی فقط سوال من اینه ک فلوکستین مگه خودش باعث اختلال نعوظ نمیشه چطور دکتر تجویز کرده فقط اینو راهنمایی کنید